Ինչպես երգվում է շարականի մեջ, Տերը խոնարհվելով ծառայաբար լվանում է աշակերտների ոտքերը` մեզ օրինակ տալով միմյանց հանդեպ մեծագույն սիրո և խոնարհումի:
Խավարումը նվիրված է Քրիստոսի մատնությանը, չարչարանքին: Արարողությունը սկսվում է երեկոյան, խորանի վրա հավասար չափով 12 մոմեր են վառում և մի հատ էլ մեծ մոմ դրվում է նրանց միջև: Արարողության ընթացքում Ավետարաններից կարդացվում են համապատասխան հատվածներ, որոնք բովանդակում են Հիսուս Քրիստոսի Գեթսեմանի պարտեզում կատարված դեպքերը:
Յուրաքանչյուր անգամ Ավետարանը կարդալիս հանգցնում են երկու կողմից մեկական մոմ, վերջում մնում է միայն մեջտեղինը: «Տեր Երկնից» շարականից հետո հանգցնում են եկեղեցու բոլոր լույսերը և ասվում է «Փառք ի բարձունս»-ը: Մոմերը հանգցնելը խորհրդանշում է աշակերտների թողնելը և փախչելը, իսկ մեջտեղի մոմը խորհրդանշում է Քրիստոսին, որ մնացել է մենակ և անօգնական: