Inspecteur Nadine en controleur Ludivine nemen ons mee naar de veeboerderij van het jonge koppel Sofie en Jean, in een klein dorp te Luik. We worden er vriendelijk ontvangen. Vooraleer we starten met de controle van het erf, de dieren en het papierwerk, hijsen we ons in blauwe overalls en trekken we andere schoenen aan. We willen absoluut geen ziektes in de stallen binnenbrengen."
We beginnen met de controle van de dieren en de stallen. Honderden koeien staan of liggen netjes op een rij. Het is rustig in de stal. Op de achtergrond staat een muziekje op. Onze controleurs kijken na of de dieren die werden opgegeven door de veehouder in de databank, daadwerkelijk in de stal staan. Daarvoor worden de oormerken zorgvuldig nagekeken.
Tegelijkertijd kijken onze controleurs na of de hygiëne in de stallen voldoet en de gezondheid en welzijn van de dieren gewaarborgd is. “Als wij zouden vaststellen dat de dieren niet goed behandeld worden, schakelen wij onmiddellijk onze collega’s van de dienst Dierenwelzijn van het Waalse gewest in. Gelukkig gebeurt dat niet vaak.” Ook hier is het zeker niet nodig. De koeien zien er gezond en wel uit.
Een volgende controlepunt zijn de weiden waarop de dieren grazen en rondlopen en de velden waarop de boeren hun gewassen telen: “Wij proberen zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn. Wij verbouwen onze eigen tarwe en maken er stro van. Het graan verkopen we. We telen maïs, voederbieten en 4 maal per jaar maaien we grasklaver.”
Na de check-up van de loopweiden trekken we samen naar de ruimte waar de melkrobots hangen en de melkcontainer staat. De melkrobots helpen bij het melken. Je plaats de vacuümpompen op de spenen van de uier en vervolgens zorgen die ervoor dat de koe gemolken wordt. De melk komt automatisch in de melkcontainer terecht die om de twee dagen wordt leeggehaald door het bedrijf dat de melk aankoopt. Van iedere levering wordt een melkstaal genomen en naar het labo gestuurd om te controleren op sporen van dierengeneesmiddelen of de aanwezigheid van schadelijke organismen. In ons land wordt melk voortdurend gecontroleerd.
In de melkruimte bevindt zich ook de medicijnenkast. Enkel dierenartsen mogen medicijnen toedienen behalve als de arts een overeenkomst heeft afgesloten met de veehouder en die grondig heeft ingelicht over het correcte gebruik van het medicijn. Nadine opent het medicijnenkastje. Op ieder doosje staat de naam van de dierenarts vermeld die de toelating heeft gegeven voor het gebruik van dat geneesmiddel. Al die info wordt nauwgezet neergeschreven en gecontroleerd zodat we honderd procent zeker zijn dat de toegediende medicijnen geen impact hebben op de veiligheid van de melk en het vlees. Een vlotte samenwerking tussen veehouder en dierenarts is cruciaal. De conventies tussen de dierenartsen en de veehouders, ook die worden nagekeken door het het Voedselagentschap.
De volgende stop is de controle van alle papieren. Jean en Sofie halen dikke mappen met papieren boven. Daarin zitten dierinventarissen, alle registers van geneesmiddelen, voeders zoals krachtvoer en producten die op het bedrijf worden gebruikt, analyserapporten waaronder wateranalyses, veterinaire overeenkomsten, bezoekverslagen en vele andere documenten.... “Het is heel wat,” beaamt Nadine, “gelukkig kan er nu ook al heel wat werk digitaal gebeuren.”
“Op deze veehouderij is alles tip top in orde.” Na een controle die doorgaans drie à vier duurt, printen Nadine en Ludivine het controleverslag uit dat door iedereen ondertekend wordt. “Hèhè,” reageren Sofie en Jean opgelucht na hun positieve resultaat, “zo’n controle is toch altijd wat stressen.” “Hèhè,” valt ook te horen bij Nadine en Ludivine. “een controle uitvoeren is zwaar maar belangrijk werk. Na al die jaren werken bij het Voedselagentschap doen we het nog steeds met heel veel passie. "