ENG GoMulan presents Lichenescent, a mixed-media series by artist Stefano Caimi. In Lichenescent, Caimi uses a variety of materials, including CNC laser engraving, pyrography, oil pastels, and acrylic paint on linen, to depict his experiences in the forests of Pracharbon, at the foot of Monte Rosa (Italy), during the winter of 2024–2025.
Building on his research into the transformations of the Alpine landscape, the artist observed how this environment is subject to both life and death. He portrays forests in constant flux throughout the seasons and charred trees whose ashes provide fertile ground for colorful lichens. Using software developed by the artist, which detects lichens in photographs, a CNC laser engraving is controlled. Through this laser, which mechanically burns the canvas, and the pastel applied by the artist, an interaction between human and machine emerges.
Stefano Caimi’s oeuvre focuses on ever-changing landscapes and ecosystems that wordlessly attune to one another. He is also fascinated by human interventions in nature, such as cultivated landscapes. In artificial software renders, he attempts to capture nature: “I’ve always been fascinating by the biological complexity I find in nature. A dense network of hidden and interconnected relations ”.
From May 22 to August 31, Caimi’s work will be on view in the exhibition Wij zijn natuur at Singer Laren. In this exhibition, Princess Irene van Lippe-Biesterfeld once again highlights the deep relationship between humans and nature.
NL In de zesde editie van de Van Ostade Biënnale, die elk jaar wordt gehouden tijdens Amsterdam Art Week, presenteren Galerie Fleur & Wouter en GoMulan gezamenlijk de tentoonstelling Positions. In deze tentoonstelling komen twee kunstenaars samen die met gebruik van nieuwe media traditionele kunstvormen onderzoeken en herinterpreteren. De opening vindt plaats tijdens de Festive Gallery Night van 17:00 tot 20:00 op donderdag 22 mei.
GoMulan toont de mixed-media serie Lichenescent van kunstenaar Stefano Caimi. In Lichenescent verbeeldt Caimi met divers materiaalgebruik, CNC-lasergravure, pyrografie, oliepastels en acrylverf op linnen, zijn ervaringen in de bossen van Pracharbon aan de voet van Monte Rosa (Italië) tijdens de winter van 2024–2025.
Voortbouwend op zijn onderzoek naar de transformaties van het Alpenlandschap observeerde de kunstenaar hoe het landschap van Pracharbon onderworpen is aan leven en dood. Hij verbeeldt bossen die voortdurend veranderen gedurende de jaargetijden en hoe verkoolde bomen en as een vruchtbare grond vormen voor korstmossen. Door het gebruik van een door de kunstenaar ontwikkelde software, die op basis foto's korstmossen detecteert, wordt een CNC-lasergravure aangestuurd. Met deze laser die het doek machinaal verbrandt en het pastel aangebracht door de kunstenaar, ontstaat een wisselwerking tussen mens en machine.
Stefano Caimi’s oeuvre richt zich op steeds veranderende landschappen en ecosystemen die zich woordeloos op elkaar afstemmen. Ook menselijk ingrijpen in de natuur zoals aangeplante landschappen fascineren hem. In artificiële software renders probeert hij de natuur te vangen: “Ik ben altijd gefascineerd geweest door de biologische complexiteit die ik in de natuur aantref. Een dicht en verborgen netwerk.”
Van 22 mei tot en met 31 augustus is Caimi’s werk te zien in de tentoonstelling Wij zijn natuur in het Singer Laren. In de tentoonstelling vraagt Prinses Irene van Lippe-Biesterfeld nogmaals aandacht voor de diepgaande relatie tussen mens en natuur.
ENG Archaeological findings suggest this land may have been home to a decentered matriarchy in which goddess figures and other female deities were revered and even nomadic communities of women as warriors and hunters, called Amazons, undoubtedly existed in real life. Müge Yılmaz explored this period through a feminist lens.
She follows the gesture of archeological excavations, carving layers of plywood to reveal hidden patterns. For the new exhibition, Yılmaz created works inspired by Neolithic figures, made in 3D-printed metal.
Born in Istanbul, based in Amsterdam, Yılmaz has participated in various biennials and museum exhibitions, including the 59th Venice Biennale (2022), the 4th Karachi Biennale (2024), the 16th Istanbul Biennale (2019), and the 11th Shanghai Biennale (2016). Her work has been featured in Tenminste Houdbaar Tot at Museum Arnhem (2022) and PERFORMATIK 17 in Brussels. She was an artist-in-residence at ACC in Gwangju and is an alumna of the Rijksakademie in the Netherlands and has been a tutor and researcher at Rietveld Academie, Amsterdam.
NL Archeologische vondsten suggereren dat er in Anatolië sprake was van een matriarchaat waarin godinnen en vrouwelijke krijgers werden vereerd zoals de Amazones. Müge Yilmaz onderzoekt deze periode met een feministische bril.
Ook door haar werkwijze verwijst zij naar archeologie. Door lagen multiplex uit te snijden ontstaat een reliëf dat doet denken aan een landkaart waarin verschillende lagen worden verbeeld. Voor de tentoonstelling vervaardigde Yilmaz werk, geïnspireerd door Neolithische figuren, in 3D-geprint metaal.
Yilmaz nam deel aan verschillende biënnales en museumtentoonstellingen, waaronder de 59e Biënnale van Venetië 2022, de 4e Karachi Biënnale 2024, de 16e Biënnale van Istanbul 2019 en de 11e Biënnale van Shanghai 2016. Haar werk was te zien in Tenminste Houdbaar Tot in Museum Arnhem in 2022 en PERFORMATIK 17 in Brussel. Daarnaast was zij artist in residence bij ACC in Gwangju (Zuid-Korea) en behoort zij tot de alumni van de Rijksakademie in Nederland.
Credits:
Jonathan de Waart