Het verschil tussen sympathie en empathie, wel eens over nagedacht? Afgelopen zomer tijdens ons tienerkamp op Heidebeek werd ik bepaald bij het verschil tussen beide. Het wordt als volgt uitgelegd:
Empathie staat voor het vermogen je in te leven in mensen, te voelen wat ze voelen, vanuit dat gevoel te reageren en op die manier verbinding te maken. Heb je sympathie voor iemand, dan voel je compassie. Dan wil je de ander gelukkig zien en reageer je zonder veel inleving.
Afgelopen seizoen mocht ik dit in praktijk brengen. Twee tieners, ieder met een ander verhaal, gaven me de kans om vanuit empathie te reageren. De ene tiener worstelt met hoe om te gaan met een ouder die ongeneeslijk ziek is en alles wat daarbij op hem afkomt. De ander worstelt met zijn identiteit en heeft een gevoel van steeds diep te falen. Mooie maar verdrietige momenten waarin ik naast deze jongens mocht staan en vanuit inleving en ervaring mocht luisteren en spreken. Ik ervaar deze gesprekken als door God geleid en ben erg dankbaar hier iets in te mogen betekenen. Het is bijzonder door dit soort ontmoetingen opnieuw bevestigd te worden in mijn roeping als zendeling en jongerenwerker. Dankzij jou kan ik mij hier dagelijks inzetten voor de volgende generatie.
Werken met tieners daagt me steeds opnieuw uit om kwetsbaar te zijn, open te zijn over mijn falen en mijn zoektocht. Het feit dat we als ‘volwassenen’ ook gewoon nog onderweg zijn naar antwoorden betekent niet dat jongeren die antwoorden van ons verwachten. Ze hebben behoefte aan een luisterend oor, wat inlevingsvermogen en een duwtje in de rug voor het volgende stukje van hun leven. Net als wij allemaal hier af en toe behoefte aan hebben. Dit jaar waren er verschillende activiteiten. Natuurlijk onze leuke tienergroep Twentyfour, maar ook het tienerkamp RFLX was wederom een succes!
Dit jaar stond ik verrassend veel op diverse podia . Verschillende momenten kreeg ik een microfoon in mijn handen geduwd en mocht ik spreken. De YWAM-conferentie in Engeland, lesgeven in de jonge leiders school op Heidebeek, spreken op de zendingszondag van Rafael Goes, Spreken tijdens het zomerkamp RFLX en vorige week mocht ik de aftrap geven van onze startweek op Heidebeek. Allemaal unieke, uitdagende en leuke kansen die ik dit jaar heb durven pakken. Het is verrassend om te merken dat ik het spreken leuk vind, en me hierin steeds meer thuis voel. Mooie momenten waarin ik vanuit passie mag spreken over geloof en zending. Ook fijn dat de reacties na afloop positief zijn :)
Terugblik op het jaar tot zo ver. Op 18 mei vierden we als YWAM Nederland het 50-jarig bestaan van onze beweging in Nederland. Een feestelijke dag met veel gasten en mooie diensten. Als afsluiting een mooi worship concert met een duidelijke uitnodiging om de wereld in te gaan en het evangelie te delen. Direct daarna startte voor mij een drukke week met het opbouwen van de KEET op de pinkster conferentie van Opwekking. Wederom mochten we als YWAM deze leuke tent ontwerpen, vormgeven en draaien. Vele duizenden jongeren bezochten dit jaar weer als vanouds het jongerenterrein van Opwekking en het was gaaf om te zien dat deze diensten zoveel jongeren aantrokken. Als YWAM waren we intensief betrokken bij deze diensten voor zowel de praktische kant als ook de visie.
Na een druk jaar ben ik deze zomer op vakantie geweest met huisgenoten. Een zegen was het vakantiehuis dat we tegen een mega korting aangeboden kregen in Frankrijk. De vakantie is een periode waarin je stilgezet wordt. Nadenken over alles wat je hebt gedaan en wat nog op je pad komt. Voor mij betekent dit dat ik bewust meer tijd voor God wil maken. Daarom zal ik in Oktober een week verlof nemen en meedoen aan een retraite. Even tijd vrijmaken om God te zoeken en van hem te horen wat betreft de toekomst. Dit jaar ben ik 11 jaar betrokken bij Heidebeek, starten we met ons 9e seizoen van het tienerwerk, en ben ik komend april 5 jaar betrokken in het leidersteam van Jeugd met een Opdracht Heidebeek. Werk wat ik nog steeds met veel plezier doe.
Een van de verlangens die ik heb is op zoek gaan naar een eigen woonruimte, al langer is dit een gedachte die af en toe terugkomt. Inmiddels ben ik 35 jaar en woon ruim 10 jaar samen met ontzettend leuke huisgenoten! (bijna alle 34 waren leuk). Dit is geen kleine stap en dat dit tijd kost is dus ook prima. Ondanks dat ik geniet van de Herdershof merk ik dat het voor de toekomst om verschillende redenen goed zou zijn om een eigen plekje te vinden. Het leeftijdsverschil met huisgenoten wordt groter, mijn verantwoordelijkheden en taken ook. Thuiskomen en een plek hebben om op te laden en tot rust te komen is dan erg fijn. Ik merk dat de tijd gekomen is om hiernaar op zoek te gaan. Financieel betekent dit natuurlijk een grotere uitgaven aan maandelijkse lasten, op zoek gaan naar nieuwe sponsors, en hopen iets te kunnen vinden in de buurt van Heidebeek.
Graag nodig ik jou uit om mee te bidden voor dit plekje, en de benodigde extra financiële ondersteuning.
Tot slot wil ik graag nog getuigen van Gods goedheid. Op dit moment starten we ons nieuwe Twentyfour seizoen met 90 tieners en 30 stafleden! Ongelooflijk maar erg fijn dat we nog steeds door blijven groeien! Wat mooi dat zoveel tieners een plekje kunnen krijgen om God te leren kennen en er zo veel ontzettende leuke tienerleiders zijn die mee willen werken! Het maakt mij enorm dankbaar leiding te mogen geven aan deze belangrijke bediening! We gaan vol enthousiasme aan de slag en zijn benieuwd wat God gaat doen in de levens van deze leuke tieners!
Al dit werk was niet mogelijk zonder jou ondersteuning en gebed! Bedankt voor jullie betrokkenheid in mijn werkzaamheden. Dankzij jou is mijn zending mogelijk.
Zegen en groetjes, Berre